İran Kedisi Oldum Ben!

Eveeeet, üzerimizdeki depresif toprağı atarak bugüne başlıyoruz güzel okur.
Bak dün ne olmuştu...

Dün sabah saatim çaldı, B'nin saati çaldı, ikisi de 10 kere ertelendi ama kalkamadım sevgili okur.  B sordu, "uyanmıyor musun?" diye... Uyanmıştım ammaaaa karanlıklara uyanmıştım, göremiyordum. Çünkü İran Kedisi olmuştum ben artık. Gözlerim onlarınki gibi akmıştı, çapak çapaktı, çipil çipildi. Gözlerimdeki çapakları temizleyince ışığa tekrar kavuştum. Fakat gözlerim kıpkırmızıydı. Şimdi göz damlaları gelsindi, çay banyoları gitsindi, suni göz yaşları fışkırtılsındı gözlere... Zira İran Kedisi olmak zor işti!

Bugün desen yine aynı sevgili okur. Gerçekleri görmeyeyim diye gözlerimi kapatan çapak perdesine inat damlatıyorum göz damlalarımı! Belki rapor alacağım ve çektiğim tüm bu sıkıntıya değecek :) Belli değil ama henüz. Bloğa koyayım diye gözü akmış İran Kedilerinin fotograflarına baktım... Çok kötü görünüyorlardı. Ben de kendi kedimin resmini koymaya karar verdim okurcuğum... Sağlıcakla kal...